پیرگوشی
دلیل و درمان پیرگوشی سالمندان
بسیاری از ما وقتی با سالمندان روبه‌رو می‌شویم، بی‌اختیار صدای‌مان را بلند می‌کنیم چون در ذهن‌مان چنین نقش بسته که سالمندان توان شنوایی ضعیفی دارند و شاید نتوانند به‌خوبی صدای ما را بشنوند.
دلیل و درمان پیرگوشی سالمندان
این موضوع صحت دارد زیرا سالمندان دچار پدیده‌ای به‌نام پیر گوشی هستند. گرچه شدت پیرگوشی همه سالمندان یکسان نیست و همه سالمندان به اصطلاح گوش‌شان سنگین نیست.
چرا سالمندان قدرت شنوایی جوان ترها را ندارند؟
بیماری مهمی که در گوش سالمندان دیده میشود، همان کاهش شنوایی است. کاهش شنوایی روی کیفیت زندگی سالمند تاثیر می‌گذارد. انسان‌ها در طول سالیان و تقریبا با گذشت هر دهه از عمر بخشی از سلول‌های بدن‌شان را ازدست می‌دهند.
اگر سلول‌ها قابلیت ترمیم داشته باشند، می‌توانند بازسازی شوند اما درمورد سلول‌هایی که قدرت بازسازی ندارند، باید گفت از دست دادن این نوع از سلول‌ها باعث از دست رفتن کارکرد عضو میشود و یکی از سلول‌هایی که قدرت بازسازی ندارند، سلول‌های شنوایی موجود در گوش سالمندان هستند.
آیا از بین رفتن سلول‌های شنوایی ناگهانی است یا طی سالیان از بین می‌روند؟
از دست رفتن سلول‌های شنوایی را در دهه دوم و سوم زندگی مشاهده می‌کنیم. البته از دست رفتن سلول‌های شنوایی در جوانان علامتی ندارد ولی این روند تدریجی است و طی سال‌ها اتفاق می‌افتد و در سالمندی سرعت بیشتری می‌گیرد. تاثیر آن ابتدا روی فرکانس‌های شنیداری است.
وقتی درگیری در سلول‌ها به فرکانس‌های شنیداری رسید، فرد دچار کاهش شنوایی میشود که اصطلاح پیرگوشی را برای آن به‌کار می‌برند.
آیا همه سالمندان الزاما دچار کاهش شنوایی خواهند شد؟
به‌طور معمول سالمندان از ۷۰ سالگی به بعد درجه‌هایی از این کاهش شنوایی را دارند ولی فقط ۴۰ درصد از آنها به وسایل کمک‌شنوایی نیاز پیدا می‌کنند.
عوامل دیگری هم به پیرگوشی کمک میکند؟
از دست دادن شنوایی به‌دلیل تجمع موم گوش در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. ولی در سالمندان که مشکل زمینه‌ای وجود دارد وجود موم، تاثیر زیادی روی شنوایی خواهد گذاشت. پس وقتی فرد سالمندی با کاهش شنوایی به پزشک مراجعه کند در وهله اول باید به داخل کانال گوش توجه شود تا در صورت دیدن موم، موم‌ها خارج شوند.
اختلال شنوایی در سالمندان چه الگویی دارد؟
در سالمندان سلول‌های درگیر همان سلول‌های شنیداری عصبی هستند، در درگیری اعصاب گوش الگوهای متفاوتی دیده میشود. گاهی سلول‌های ازدست رفته از نوعی هستند که به فرکانس‌های بالا حساسند. با از دست رفتن این سلول‌ها فرد متوجه صداهای زیر نمی‌شود.
این الگو شایع‌ترین نوع ازدست رفتن سلول‌های شنوایی در سالمندان است. الگوی دیگری هم در کاهش شنوایی سالمندان دیده میشود که در آن تمام فرکانس‌ها به یک نسبت کاهش پیدا میکند و فرد همه فرکانس‌ها را به خوبی متوجه نمی‌شود.
آیا پیرگوشی درمان دارد؟
درمان پیرگوشی در سالمندانی که عصب شنوایی‌شان از دست رفته، دارو و جراحی نیست بلکه باید از وسایلی استفاده کنند تا باعث تقویت صدا شود. این وسیله همان سمعک است که تقریبا همه مردم با آن آشنایی دارند.
سمعک: آنالوگ یا دیجیتال
سمعک‌ها به ۲گروه آنالوگ و دیجیتال (قابلیت برنامه‌ریزی دارد) طبقه‌بندی می‌شوند.
افرادی که کاهش شنوایی خفیف دارند یا به انجام کارهای دقیق نیاز ندارند، باید از سمعک‌های آنالوگ استفاده کنند. ولی بیمارانی که به دقت در شنیدن نیاز دارند و الگوی کم شنوایی‌شان طوری است که مشکل‌شان با سمعک آنالوگی برطرف نمی‌شود باید از سمعک‌های دیجیتال استفاده کنند.
کاملا درست است. بسیاری از بیماران از اینکه سمعک‌شان بیرون از گوش قرار بگیرد، ناراحت هستند اما سمعک‌ها چند نوع هستند؛ سمعک‌هایی که پشت گوش قرار می‌گیرند، سمعک‌هایی که داخل گوش قرار می‌گیرند و سمعک‌هایی که داخل گوش کاشته می‌شوند که هر کدام از آنها کاربرد و هزینه‌های متفاوتی دارند.
بهتر است همه افراد از ۵۰ سالگی به بعد هر سال به متخصص شنوایی‌شناس مراجعه کنند تا در صورت وجود اختلال شنوایی، بیماری زودتر تشخیص داده شود و اگر فرد از نظر ارتباطی با دیگران دچار مشکل شده که ناشی از کم‌شنوایی اوست، زودتر سمعک مناسبی برایش تجویز شود.
همه افرادی که سمعک می‌گیرند باید سالانه به متخصص شنوایی‌شناس مراجعه کنند چون ممکن است به تعویض یا تغییر در برنامه‌ریزی سمعک نیاز باشد. متاسفانه تاکنون هیچ دارو و روشی برای پیشگیری از پیرگوشی کشف نشده است.
.jpg)
